Skypen met onze Rotterdamse broeders en zusters

Wauw, gisteren hebben we de Pelgrimvaderskerk, onze kerk in Nederland, weer van binnen gezien! En ook nog gevuld. Heel leuk om onze broeders en zusters even te zien!

Naar aanleiding van de start van het nieuwe seizoen, organiseert onze kerk al een aantal jaar een inzamelingsactie. Dit jaar gaat de opbrengst naar ons werk. Bedankt allemaal!
Wij mochten even via de skype aanwezig zijn. Voor wie het gemist heeft of ’t niet goed gehoord heeft, hierbij een korte samenvatting!

Waar bestaat jullie werk zoal uit?
Ons doel is om een gemeente (of meer) op te richten in het district waar we wonen. Op dit moment hebben we twee christelijke families ontmoet, waar we overdag bijbelstudie aan geven. Daarnaast doen we op dit moment nog veel taalstudie, in ieder geval in de ochtend. Afwisseled studie en op de kinderen passen. ’s Middags bereiden we voor en geven we bijbelstudies. Soms gaan we op bezoek bij mensen die ooit interesse in het evangelie hebben getoond. Eén dag in de week geven we Bijbelonderwijs op de christelijke basisschool in het dorp. Op zondag hebben we een bijeenkomst met de christenen (6 volwassenen) en ongeveer 10 kinderen.

Kunnen jullie de grootste verschillen beschrijven met het leven in NL en in Thailand?
De verschillen zijn onder andere te vinden in de temperatuur (30 graden om 19.00 uur), het altijd-buiten-leven en vragen die mensen stellen, die voor ons vreemd of taboe zijn of waren (Ben je al gesteriliseerd? Wat heb je gekocht? Wat voor voorbehoedsmiddel gebruiken jullie? Heb je al gegeten?).
Daarnaast het eten dat direct uit de natuur komt: mieren, bladeren van bomen (waaronder o.a. limoenblad, dus niet heel vreemd), kikkers en ja, laten we ’t nog maar eens noemen, de nageboorte van een koe…al hebben we die niet dagelijks op ons bord.

Wat is het gekste wat je tot nu toe hebt meegemaakt in Thailand?
Op deze vraag heeft Sijmen de ‘plaspillenanekdote’ vertelt, maar daar moeten jullie Annelies maar eens verder naar vragen….iets waar we ons over blijven verbazen, is als mensen bij het zien van onze über-blonde Daniel vragen of hij een Thaise vader of moeder heeft.

Wat is één van de bijzondere dingen die jullie in je werk hebben meegemaakt?
Dat was na het overlijden van een vrouw uit ons dorp, die vlak daarvoor tot geloof was gekomen. Ze had veel vragen bij het Boeddhisme en bij het horen van evangelie, kreeg ze daar de antwoorden door waar ze de waarheid in zag. Wij wisten niet goed wat we met dit overlijden aan moesten en het voelde voor ons alsof we weer overnieuw moesten beginnen met het werk. Nadat we op een avond terugkwamen van het condoleren, sprak een vrouw ons aan en vertelde ons al vrij snel dat zij christen is. Dit was voor ons op dat moment een blijk van Gods nabijheid en met deze vrouw en haar familieleden bouwen we nu langzaam aan de christelijke gemeente in Manchakhirie.

Comments
  1. 13 jaar ago

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.